Σύστημα στεγάνωσης ταράτσας

Κατά την επιλογή ενός συστήματος στεγάνωσης για την ταράτσα καθοριστικό ρόλο παίζει αν θέλουμε το δώμα να είναι βατό ή όχι. Με τον όρο βατό δώμα εννοούμε εκείνο που επιτρέπει από τον τρόπο κατασκευής του την μετακίνηση σημαντικών φορτίων πάνω σ' αυτό χωρίς να υπάρχει κίνδυνος βλάβης της στεγάνωσης. Το μη βατό δώμα είναι το ακριβώς αντίθετο, χωρίς όμως να αποκλείει την επισκεψιμότητα του δώματος (από τεχνικούς, συντηρητές).

Η βατότητα ενός δώματος εξασφαλίζεται με τη χρήση σκληρού οικοδομικού υλικού σαν τελευταία στρώση. Το σκληρό οικοδομικό υλικό μπορεί να είναι πλάκες πεζοδρομίου, μωσαϊκό, γαρμπιλομωσαϊκό, προστατευτική στρώση οπλισμένου σκυροδέματος πάχους 5cm και αποτελεί τη στρώση προστασίας ή κυκλοφορίας.

Στην περίπτωση μη βατών δωμάτων πρέπει να εξασφαλίζεται η προστασία της στεγανωτικής στρώσης με τη χρησιμοποίηση σαν τελευταίας ασφαλτικής μεμβράνης που να έχει επιφανειακή προστασία (ορυκτές ψηφίδες ή φύλλο αλουμινίου) ή με χρήση στρώσης χαλικιών. Η προκατασκευασμένη επιφανειακή προστασία έχει σαν στόχο την προστασία του ασφαλτικού μίγματος από την υπεριώδη ακτινοβολία και το όζον της ατμόσφαιρας καθώς και κάθε άλλο παράγοντα που μπορεί να επιταχύνει τη γήρανση της στεγανωτικής στρώσης. Τα τελευταία χρόνια σε μεγάλο ποσοστό προτιμάται επιφανειακή προστασία των ασφαλτικών μεμβρανών με ορυκτές ψηφίδες.

Σε κάθε περίπτωση το σύστημα μπορεί να αποτελείται από μία ή δυο ασφαλτικές μεμβράνες. Στην περίπτωση του μη βατού δώματος η διαφορά από την ακολουθούμενη περιγραφή των συστημάτων είναι ότι δεν μπαίνει η τελική στρώση από τσιμεντόπλακες.

Σύστημα στεγάνωσης βατού δώματος με δύο στεγανωτικές στρώσεις